Reynaerde de Vos

Reynaerde De Vos 

Willem

13de eeuw 

Reynaerde de Vos is een episch heldendicht uit de13^de eeuw met in de hoofdrol dieren. Het boek zou geschreven zijn door een zekere Willem. Het verhaal is bekend als een hoogtepunt in de Nederlandse middeleeuwse literatuur.

Het verhaal is een satire op de middeleeuwse samenleving waarin de auteur leefde. Hij steekt de draak met de geesetelijkheid, adel en boeren (standensamenleving) maar ook met de middeleeuwse literatuur van die tijd (de ridderliteratuur, ridders op queeste). Het boek werd geschreven in het Diets, het Nederlands uit de periode van 1200 tot 1500.

Het verhaal

In Van den vos Reynaerde wordt een hofdag van Koning Nobel beschreven waar verschillende dieren hun beklag doen over Reynaert de vos. Koning Nobel besluit hem voor het Hof te dagen.

Reynaert probeert er alles aan te doen om niet schuldig bevonden te worden voor zijn misdaden. Koning Nobel blijft bij zijn besluit en oordeelt schuldig over zijn daden. Maar wanneer Reynaert alleen met de koning en koningin is, komt hij met zijn beste list boven. Hij zegt dat zijn eigen vader, Isengrijn de Wolf, Bruun de Beer, Tybeert de Kater en Grimbeert de Das samenspanden tegen de koning. Zij zouden een grote schat in hun bezit hebben, waarvan enkel Reynaert de bewaarplaats wist.

Koning Nobel doorziet de list eerst, maar werd door zijn vrouw overgehaald om de samenzweerders in te rekenen. Reynaert koos na die list voor het hazenpad en vertrok op een zogezegde bedevaart naar Rome. Wanneer de koning door heeft dat Reynaert twee van zijn onderdanen heeft vermoord wilt hij hem ombrengen maar de vos is al lang gevlucht.

De personages, dieren zijn te vergelijken als mensen (antropomorfisme). Zij spreken en handelen net zoals mensen. Dit dierenverhaal toont dus een spiegelbeeld  voor het publiek dat geconfronteerd wordt met hun eigen gedrag. Dieren handelen, denken en spreken alsof het mensen zijn. Mensen worden in zo'n verhaal doorgaans als domme, instinctieve en redeloze wezens afgeschilderd.